مجازات اعتماد
لحظه ها از طنین ریزش پیوندها سرشار شد
دوستی مرد دلبستگی بر باد رفت...
بعد از من روزی اگر
بغض گلویت را فشرد
پای احساست اگر بر سنگ خورد
یا اگر روزی دستان تو هم گرمی دست کسی را در میان خود ندید
وندر آن هنگام تلخ
که فضای سینه ات جز آه آتشناک چیزی را نمیداد گذر
یادی از این عاشق افسرده کن
بعد از من روزی اگر
زین کوچه ها
فرد تنهایی گذشت
در نگاهش برق اشک
در صدایش بغض بود
یادی از این خسته دلمرده کن
روزگاری بعد از این
شاخه خشکی اگر دیدی به باغ
بلبل افسرده ای دیدی به شاخ
یا گل پژمرده ای دیدی به خاک
یادی از این شاعر افسرده کن
گر شبی تنها شدی در خلوتی
یافتی از بهر گریه مهلتی لیک اشکی گونه ات را تر نکرد
درد خود را با خدا گفتی
ولی باور نکرد...
روزگاری بعد از این
گر تو هم عاشق شدی
یادی از من کن که دیگر نیستم...
برای همه آدمهایی که شیرینی اعتماد را با زهر تلخ
دروغ و خیانت از بین می برند...
سوتک
نمی دانم پس از مرگم چه خواهد شد
نمی خواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم
چه خواهد ساخت
ولی بسیار مشتاقم
که از خاک گلویم سوتکی سازد
گلویم سوتکی باشد به دست کودکی گستاخ و
بازیگوش
و او یکریز
و
پی
در
پی
دم گرم خودش را بر گلویم سخت بفشارد
بدینسان بشکند در من
سکوت مرگبارم را
و خواب خفتگان خفته را آشفته تر سازد.
گزارش یک...
روز اول. دوتا صندلی سنگی کنار هم توی یه باغچه با درختای باطراوت
پیچکهای قشنگ و
گلهای رز
اینجا بوی بهار میاد.
یه پیرمرد یه پیرزن روی صندلیهای سنگی کنار هم نشستن به هم لبخند میزنن
و
چای میخورن شاید
با طعم
بهار نارنج...
هفته دوم. دوتا صندلی سنگی کنار هم توی یه باغچه با درختای باطراوت
پیچکهای قشنگ و
گلهای رز
اینجا هنوز...بوی بهار میاد.
یه پیرمرد یه پیرزن روی صندلیهای سنگی کنارهم نشستن و درگوشی پچ پچ می کنن
و
بلند بلند میخندن
پیرمرد به پیرزن نگاه می کنه
خیلی عمیق...
انگار میخواد بهش بگه...
...صورتش برق میزنه شاید عبور سالها رو از یاد برده
دستشو دراز میکنه و دست پیرزن و تو دستش میگیره
پیرزن لبخند میزنه و چروکای صورتش می شکفه...
ماه چهارم. دو تا صندلی سنگی کنارهم...توی یه باغچه
با درختایی که برگاشون زرد شده
پیچکایی که دستای هم و رها کردن...
اینجا بوی پاییز میاد.
یه پیرمرد یه... فقط یه پیرمرد روی صندلی سنگی نشسته و به صندلی سنگی روبروش خیره شده که روی زمین افتاده...
یه دفعه از جاش بلند میشه
و سعی میکنه صندلی رو از رو زمین بلند کنه
اما سکندری میخوره و روی زمین می افته...
سرشو که بالا میاره نور خورشید تو بارون چشماش
رنگین کمون میندازه...
ماه پنجم. دوتا صندلی سنگی کنار هم...توی یه باغچه
با درختای لخت
پیچکا...
اینجا پاییزه...
یه... دوتا صندلی سنگی کنار هم
روی زمین افتادن...
باد ناله میکنه
و
بارون زمین و شلاق میزنه...
حکیمانه
زندگی چای تلخیست
با قند عشق شیرینش کنیم...
*** برای افراد دیابتی استفاده از توت خشک عشق توصیه می شود.
جلوه
دختری بود نابینا
که از خودش تنفر داشت
و از تمام دنیا
و فقط یکنفر را دوست داشت
دلداده اش
و با او چنین گفته بود
« اگر روزی قادر به دیدن باشم
حتی اگر فقط برای یک لحظه بتوانم دنیا را ببینم
عروس تو خواهم شد »
***
و چنین شد
روزی
که یک نفر پیدا شد
و حاضر شد چشمهای خودش را به دختر نابینا بدهد
و دختر آسمان را دید و زمین را
رودخانه ها و درختها را
آدمیان و پرنده ها را
و نفرت از روانش رخت بر بست
***
دلداده به دیدنش آمد
و یاد آور وعده دیرینش شد :
« بیا و عروس من شو
ببین که سالهای سال منتظرت مانده ام »
***
دختر برخود لرزید
و به زمزمه با خود گفت :
« این چه بخت شومی است که مرا رها نمی کند ؟ »
دلداده اش نابینا بود
و دختر قاطعانه جواب داد:
عروس تو نخواهم شد
***
دلداده رو به دیگر سو کرد
که دختر اشکهایش را نبیند
و با دلی شکسته
از او دور شد
خیلی دور
و دختر هیچگاه نفهمید
چشمان دلداده اش
به رویاهایش جان بخشید...
«امین»