گزارش یک...

روز اول.  دوتا صندلی سنگی کنار هم  توی یه باغچه با درختای باطراوت 

                                                                                              پیچکهای قشنگ و 

                                                                          گلهای رز 

 اینجا بوی بهار میاد. 

یه پیرمرد  یه پیرزن  روی صندلیهای سنگی کنار هم نشستن به هم لبخند میزنن  

                                                                                                 و  

                                                                                                      چای میخورن شاید 

                                                                                                  با طعم 

                                                                                                            بهار نارنج... 

هفته دوم.  دوتا صندلی سنگی کنار هم توی یه باغچه با درختای باطراوت 

                                                                                                  پیچکهای قشنگ و 

                                                                          گلهای رز 

اینجا هنوز...بوی بهار میاد. 

یه پیرمرد   یه پیرزن  روی صندلیهای سنگی کنارهم نشستن و درگوشی پچ پچ می کنن 

                                                                                                  و 

                                                                                                     بلند بلند میخندن 

           پیرمرد به پیرزن نگاه می کنه 

                                                  خیلی عمیق... 

                                                                        انگار میخواد بهش بگه... 

        ...صورتش برق میزنه           شاید عبور سالها رو از یاد برده  

 

    دستشو دراز میکنه و دست پیرزن و تو دستش میگیره 

                                                      پیرزن لبخند میزنه و چروکای صورتش می شکفه... 

ماه چهارم. دو تا صندلی سنگی کنارهم...توی یه باغچه 

                                                            با درختایی که برگاشون زرد شده 

                                                                         پیچکایی که دستای هم و رها کردن...  

اینجا بوی پاییز میاد. 

یه پیرمرد       یه...  فقط یه پیرمرد روی صندلی سنگی نشسته و به صندلی سنگی روبروش خیره شده که روی زمین افتاده... 

                             یه دفعه از جاش بلند میشه  

                                                                 و سعی میکنه صندلی رو از رو زمین بلند کنه  

     اما  سکندری میخوره و روی زمین می افته... 

                           سرشو که بالا میاره نور خورشید تو بارون چشماش  

                                                                                             رنگین کمون میندازه...  

ماه پنجم. دوتا صندلی سنگی کنار هم...توی یه باغچه 

                                                            با درختای لخت 

                                                                         پیچکا... 

اینجا پاییزه... 

یه...                             دوتا صندلی سنگی کنار هم 

                                                                          روی زمین افتادن... 

                           باد ناله میکنه  

                                             و  

                                                بارون زمین و شلاق میزنه...

                                                                             

نظرات 2 + ارسال نظر
فریناز جمعه 20 اسفند‌ماه سال 1389 ساعت 02:16 ب.ظ



سلام ترنم جان
بارون شلاق میزنه؟!

نه
بارون نوازش می کنه

این دفعه به اقتضای زمان شلاق میزنه

محمد سه‌شنبه 24 اسفند‌ماه سال 1389 ساعت 07:40 ب.ظ http://www.mohammadian.blogsky.com

همیشه ساده می بازد !
همیشه ! سبز می خشکد ...

همیشه لشگر اندوه به قلب ساده می تازد .~؟

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد