مکن تازه داغ دلم که از گشت بخت
دل آن مهربان یار دیرینه مرد
خدا را! از آن درد پرورده عشق
چه گویم که خون گشت ودر سینه مرد
سیه کام جان داد و جز من ـ دریغ ـ
کسی خلوت افروز بالین نبود
به آیین کجا میرد آن خسته مهر
که خود روزگارش به آیین نبود
تبی داشت بر جان که چون داغ ننگ
همی سوخت در چنگ خاموشیش
مگر یاد یاری به شبگیر مرگ
شرر می کشید از فراموشیش
امید آنچنان زرد و افسرده بود
که در دخمه فانوس کاهیده شمع
نه بادی که بنشاندش دود آه
نه یادی که باز آردش پیش جمع
در آن دوزخی نور وحشت سرشت
من افتاده بر پای رنجور خویش
مپرس از من این راز غمگین مپرس
که دل مرد و پوسید در گور خویش...
فریدون توللی
خیلی قشنگ بود.
به منم سر بزنین دیگه. دوست دارم بقیه هم دلنوشته هامو بخونن. نکه بعد از خوندن توبه کنن کهدیگه نیان تو وبم.
فی امان الله
♣♣♣_____________♣♣♣
_ ♣♣♣____♣♣______♣♣ ____ ♣♣♣
♣♣_______♣♣_____♣♣ _______ ♣♣
♣___________♣___♣ __________ ♣
♣____________♣_♣ ___________ ♣
_ ♣____________♣ ___________ ♣
__ ♣______________________ ♣
____ ♣ _________________ ♣
______ ♣ ______________ ♣
________ ♣ __________ ♣
__________ ♣ ______ ♣
_______ ♣_♣__♣ __ ♣__♣_♣
______ ♣____♣__♣__♣____♣
_______ ♣_____♣♣_♣____♣
_________ ♣_♣__♣♣__♣
________________ ♣♣
_________________ ♣♣
__________________ ♣♣
___________________ ♣♣
آپم دوست خوبم و منتظر حضور پرمهرت
لطفا درمورد تبادل لینک نظر بده